سرمایه گذاری در Defi 101: ICO ، پیشنهادات سکه و Staking

در اینجا ما انواع مختلفی از پیشنهادات سکه را از ICO به IEOS و STOS بررسی می کنیم تا درک بهتری از مفهوم اساسی در پشت Defi به شما ارائه دهیم و توضیح دهیم که چگونه کار می کند.

Cryptocurrency به چیزی بیش از نسخه جدید پول نقد یا پرداخت دیجیتال تبدیل شده است. Cryptocurrency (رمزنگاری) یک اکوسیستم مالی جدید است که به عنوان مالی غیر متمرکز نیز شناخته می شود (DEFI). این کشور بر روی سکوی جهانی ، مقاوم در برابر سانسور ، غیرقانونی و خودمختار در سطح جهانی ساخته شده است.

علاوه بر گمانه زنی های سنتی در مورد افزایش قیمت توکن ، کاربران Defi همچنین می توانند از ارائه سکه های اولیه (ICO) و نشانه های سهام به عنوان بخشی از استراتژی سرمایه گذاری خود استفاده کنند. در اینجا ما انواع مختلفی از پیشنهادات سکه را از ICO به IEOS و STOS بررسی می کنیم تا درک بهتری از مفهوم اساسی به شما ارائه دهیم و نحوه عملکرد را توضیح دهیم.

ICO چیست؟

ارائه سکه اولیه (ICO) در حال جمع آوری کمک های مالی است که یک استارتاپ برای بودجه (به طور معمول در بیت کوین یا اتریوم) نشانه های اصلی رمزنگاری خود را به فروش می رساند. برخی می گویند این رمزنگاری معادل یک پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) است.

ICO ها در طول حباب Crypto 2017 بسیار محبوب شدند ، زیرا آنها به راحتی انجام می شدند و سرمایه گذاران اغلب از بازده بالایی برخوردار بودند. با این حال ، آنها همچنین اختلافات زیادی را به همراه آوردند و به دلیل چالش های قانونی و کاهش بازده طولانی ، تا حد زیادی منسوخ شدند.

شیدایی ICO 2017

قبل از ظهور اتریوم ، ICO های اولیه معمولاً در انجمن های آنلاین مانند BitCointalk انجام می شد. هیچ روش استانداردی برای انجام ICO وجود نداشت. بعداً ، اتریوم کل فرآیند ICO را با نشانه های استاندارد ERC-20 و قراردادهای هوشمند استاندارد کرد و به همه این امکان را می داد تا نشانه های خاص خود را بسازند و ICO را یکپارچه انجام دهند و سرانجام در اواخر سال 2017 به شیدایی ICO منجر شدند.

چگونه ICO چشم انداز جمع آوری کمک های مالی را تغییر داد

جمع آوری بودجه برای یک استارتاپ بسیار چالش برانگیز است. به طور سنتی ، این کار با ارائه حداقل محصول و چشم انداز مناسب برای سرمایه گذاران واجد شرایط که روی سرمایه گذاری در استارتاپ ها (سرمایه داران سرمایه گذاری) تمرکز می کنند ، انجام می شود. ICO ها این سد را حذف کردند و به لطف انتقال رمزنگاری در سراسر مرزها ، تقریباً به هر کسی اجازه سرمایه گذاری در هر راه اندازی را دادند.

بر خلاف سرمایه داران سرمایه گذاری ، سرمایه گذاران ICO اغلب فاقد دانش و توانایی ارزیابی صحیح یک پروژه هستند. در نتیجه ، بسیاری از پروژه ها نتوانستند قول خود را تحویل دهند و در نتیجه خسارات قابل توجهی به آن سرمایه گذاران ICO منجر شود. ICO به سرعت مورد توجه تنظیم کننده ها قرار گرفت و قانونی بودن آنها هنوز نامشخص است.

ICO و IPO (پیشنهاد عمومی اولیه) در معاملات سهام اغلب مقایسه می شوند. با این حال ، IPO و ICO از بسیاری جهات متفاوت هستند ، به عنوان مثال:

ICO غیرقابل انکار نوآوری در امکانات جمع آوری کمک های مالی است. با این حال ، به دلیل اشکالات آنها ، آنها از مدل ارائه مبادله اولیه (IEO) کنار گذاشته می شوند.

IEO چیست؟

پس از تب ICO (ارائه سکه اولیه) 2017 ، سال 2018 ثابت شد که برای ICO ها زمان دشواری است و آنها تقریباً تا پایان سال به طور کامل متوقف شدند. درصد بالایی از ICO ها شکست خوردند. دلایل آن پروژه های رها شده ، عزیمت پرسنل کلیدی ، اتمام بودجه ، موانع نظارتی و غیره بود.

ظهور IEOS

ICO ها توسط هر یک از تیم های پروژه در وب سایت خود سازماندهی شدند. سرمایه گذاران باید در ازای مقدار مشخصی از نشانه های ICO در یک blockchain خاص ، رمزنگاری ، معمولاً بیت کوین (BTC) یا اتریوم (ETH) را تحویل دهند. این یک مشکل اعتماد ایجاد می کند. سرمایه گذار باید به طرف مقابل اعتماد کند زیرا یک واسطه برای تأمین معامله وجود ندارد. در بعضی موارد ، از قراردادهای هوشمند برای اعتماد به نفس بیشتر به روند استفاده می شد ، اما این موضوع چندان رایج نبود.

این جایی است که IEOS (پیشنهاد اولیه مبادله) در سال 2019 وارد شد و اعتماد و نقدینگی بیشتر را به روند جمع آوری جمعیت وارد کرد. آن را به عنوان تکامل بعدی ICO فکر کنید.

در IEOS ، همانطور که از نام آن پیداست ، مبادلات به عنوان واسطه و شخص ثالث قابل اعتماد معرفی می شوند. فروش توکن بر روی بستر Exchange (یا "Launchpad") انجام می شود. به طور معمول ، مبادله مسئول AML/KYC در سرمایه گذاران و دقت کافی برای پروژه ذکر شده است.

مزایای IEOS نسبت به ICO

برای سرمایه گذاران ، یکی از مزایای این است که یک مبادله قبل از ذکر پروژه ها ، دقت لازم را انجام می دهد و شانس سرمایه گذاران را برای سرمایه گذاری در پروژه های کم ارزش کاهش می دهد. مورد دیگر این است که پس از انجام جمعیت ، نشانه به طور خودکار در بورس ذکر می شود که می تواند نقدینگی فوری را به همراه آورد.

برای صرافی ها ، مزایای دیگری غیر از هزینه لیست و شاید کاهش فروش توکن وجود دارد. با IEOS آنها می توانند کاربران بیشتری را به سیستم عامل خود جذب کنند. همچنین ، قیمت پروژه های خوب با گذشت زمان افزایش می یابد که به نفع همه طرفین درگیر خواهد بود. سرانجام ، در صورت استفاده از نشانه دارایی آنها به عنوان واسطه مبادله در طول IEO ، مبادلات اغلب تخفیف می دهند ، که این امر باعث افزایش بیشتر به نشانه های دارایی آنها می شود.

برای پروژه های استارتاپ و IEO ، داشتن پشتیبان از مبادله شناخته شده و معتبر می تواند به مشروعیت بخشیدن به پروژه کمک کند. همچنین ، مبادله بخش بزرگی از تبلیغات و بازاریابی را اداره می کند و این پروژه را بر روی سیستم عامل های خود تبلیغ می کند. سرانجام ، پروژه ها بلافاصله پس از آن در بورس ذکر می شوند. اگر کسی بخواهد پروژه رمزنگاری خود را بسازد ، همه اینها IEO را برای ICO بسیار ترجیح می دهد.

به طور کلی ، IEO مزایایی را برای همه طرف های درگیر فراهم می کند ، به همین دلیل تا حد زیادی جایگزین ICO شده است.

STO چیست؟

STO ارائه خدمات امنیتی است. این شبیه به ICO است ، اما STO نشانه های اوراق بهادار را که به دارایی های دنیای واقعی مانند سهام شرکت یا اعتماد سرمایه گذاری در املاک و مستغلات (REIT) مرتبط است ، صادر کرد. از این رو ، آنها قراردادهای سرمایه گذاری هستند و طبق قوانین موجود در اوراق بهادار تنظیم می شوند.

متداول ترین روش برای تمایز اوراق بهادار از نشانه های ابزار ، استفاده از آزمون Howey است. آزمون Howey تعیین می کند که آیا چیزی به عنوان "قرارداد سرمایه گذاری" واجد شرایط است ، و به دنبال ماده سرمایه گذاری است تا شکل آن.

این به یک پرونده در سال 1946 اشاره دارد که به دیوان عالی کشور ، Sec در مقابل W. J. Howey Co. ، دادخواستی مربوط به شرکت Howey فلوریدا رسید. در این آزمون مشخص می شود که آیا یک معامله یک قرارداد سرمایه گذاری را نشان می دهد اگر یک شخص در یک شرکت مشترک سرمایه گذاری کند و منجر به سود صرفاً از تلاش های مروج یا شخص ثالث می شود. "

نشانه ای که از آزمایش Howey عبور می کند ، به عنوان یک نشانه امنیتی رفتار می شود.

گرافیک زیر تفاوت بین ICO ، IPO و STO را نشان می دهد:

تمایز نشانه های امنیتی و اوراق بهادار نشانه دار می تواند چالش برانگیز باشد. به طور خلاصه ، اگر یک نهاد یک محصول مالی جدید را با ویژگی های امنیتی صادر کند ، یک نشانه امنیتی محسوب می شود. اگر یک نهاد دارایی موجود را بگیرد و آن را در یک نشانه ببندد ، این یک امنیت نشانه است.

در حال حاضر ، شرکت ها به طور معمول IPO را نسبت به STO ها ترجیح می دهند زیرا این امر از زیرساخت های میراث مرتبط با بازار مالی سنتی ناشی می شود و دارای بازار بسیار بزرگتر است. از طرف دیگر ، صرافی های رمزنگاری نیز به دلیل تنظیم سنگین ترجیح نمی دهند با STO ها مقابله کنند.

با این حال ، STO اجازه می دهد تا دارایی های مالی سنتی را بر روی blockchain ، که خودمختار و 7 24 24 است ، تجارت کند. همچنین امکان تعامل بین رمزنگاری های رمزنگاری و دارایی های مالی سنتی را فراهم می کند. این عادلانه است که فرض کنیم STO به تدریج تصویب می شود و یک پل انتقالی از دنیای مالی سنتی به دنیای امور مالی باز را نشان می دهد.

آیا باید به عنوان بخشی از استراتژی سرمایه گذاری خود در عرضه سکه سرمایه گذاری کنم؟

ارائه سکه مانند ICO و IEO برای جمع آوری کنندگان سرمایه و سرمایه گذاران آسان تر از IPO است. با این حال، سرمایه گذاران باید ریسک بالای ثبات و اعتبار توکن ها را در نظر داشته باشند زیرا هیچ دارایی زیربنایی توسط توکن های جدید پشتیبانی نمی شود. همچنین بررسی های لازم می تواند ICO ها و IEO ها را به ابزارهایی برای کلاهبرداری و کلاهبرداری تبدیل کند. STO ها این نگرانی ها را کاهش می دهند و مزایای بلاک چین را با تامین مالی در یک محیط تنظیم شده جمع می کنند، اما از آنجایی که آنها تابع مقررات اوراق بهادار موجود هستند، هنوز در بازار کریپتو رایج نیستند.

شرط بندی چیست؟

Staking فرآیند قفل کردن توکن ها است و به روند جدیدی در صنعت ارزهای دیجیتال تبدیل شده است. هدف اصلی آن کاهش سرعت پول آن توکن خاص با تشویق مالکان به نگه داشتن آن به جای فروش آن است.

شرط بندی و اثبات سهام

Staking اغلب با Proof of Stake (PoS)، مکانیسم اجماع فناوری بلاک چین مرتبط است. این ایده در سال 2011 برای حل مسائل محبوب ترین الگوریتم - اثبات کار (PoW) متولد شد. PoS از نظر انرژی بسیار کارآمدتر است و نیازی به گره‌ها برای خرید سخت‌افزار گران‌قیمت غیر ضروری ندارد و پروژه‌های ارزهای دیجیتال بیشتر و بیشتر از آن استفاده می‌کنند.

الگوریتم شرط بندی بر این اصل استوار است که هر کاربر ملزم به نشان دادن داشتن مقدار معینی از ارز دیجیتال است که به آن "سهم" نیز گفته می شود. پیشنهاد دهندگان و اعتبارسنجی بلوک بر اساس نسبت "سهم" انتخاب می شوند. به آنها "جوایز شرط بندی" پاداش داده می شود.

انواع دیگر استیکینگ

شرط بندی لزوماً شامل PoS نیست. به عنوان مثال، برخی از سکه ها نیز وجود دارند که سیستم سکه دوگانه را اتخاذ می کنند. NEO یک مثال است: کاربرانی که NEO را در کیف پول خود دارند می توانند GAS تولید کنند که برای سوخت رسانی به تراکنش ها در بلاک چین NEO استفاده می شود.

آیا باید توکن های رمزنگاری را به عنوان بخشی از استراتژی سرمایه گذاری خود به اشتراک بگذارم؟

سرمایه گذاری روشی آسان برای تازه واردان برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال است. تنها کاری که سرمایه گذاران باید انجام دهند این است که قوانین را درک کنند و صندوق خود را به اشتراک بگذارند، سپس پس از یک دوره قفل شدن، پاداش دریافت کنند. با این حال، سرمایه گذاران باید خطرات تلاطم قیمت توکن در طول دوره سهام و همچنین آسیب پذیری پلت فرم های سهام را در نظر داشته باشند.

نتیجه

منصفانه است که بگوییم DeFi مسیر تحقیقاتی مهم و جدیدی را برای یک سیستم مالی مستقل باز کرده است، اما هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. این انتخاب شماست که اکنون سیستم‌های DeFi را ادغام کنید یا از نزدیک تماشا کنید تا ببینید چگونه اکوسیستم مالی جهانی را تغییر می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر، همچنین با توکن های محبوب برای سرمایه گذاری و یا اطلاعات بیشتر در مورد اصول DeFi و dapps آشنا شوید.