حق پیشگیرانه برای خرید سهام و نحوه استفاده از آن

لوک فیلیپس

یک شرکت باید دارای مقالات مربوط به اختلاط ("مقاله") باشد. این مقالات برای کلیه اشخاصی که عضو شرکت هستند ، بدون هیچ گونه الزامی برای افراد ، به غیر از مشترکین اصلی ، اعمال می شود تا تأیید توافق خود را با مقالات امضا کنند. در جایی که این شرکت بیش از یک عضو یا سهامدار داشته باشد ، سهامداران اغلب مایلند توافق نامه سهامداران را صادر کنند تا صریحاً توسط همه سهامداران شرکت توافق شود.

توافق نامه سهامداران به طور کلی نحوه عملکرد شرکت و حقوق و تعهدات سهامداران در شرکت و تجارت آن و مانند هر یک از سهامداران و سهامداران و شرکت را توصیف می کند. بنابراین ، توافق نامه سهامداران با مقالاتی برای اداره روابط بین سهامداران همکاری خواهد کرد ، اما معمولاً تصریح می کند که در صورت تعارض بین توافق سهامداران و مقالات ، توافق سهامداران غالب خواهد شد.

بخش 61 قانون شرکتها این را ارائه می دهد:

1. در صورت ارائه مقالات ، هیچ سهام یا کلاس سهام ممکن نیست صادر شود ، مگر اینکه سهام برای اولین بار به سهامداران شرکت که سهام آن کلاس را در اختیار دارند ، ارائه شود.
2. سهامداران ذکر شده در بخش (1) از حق پیشگیرانه برای به دست آوردن سهام پیشنهادی متناسب با برگزاری خود با چنین قیمتی و با شرایطی که این سهام به دیگران ارائه می شود ، دارند.
3. علیرغم اینکه این مقالات حق پیشگیرانه ای را که در بخش (1) به آن اشاره شده است ، ارائه می دهد ، سهامداران شرکت هیچ حق پیشگیرانه ای در مورد سهام صادر شده توسط شرکت (الف) برای بررسی غیر از پول نقد ندارند.(ب) مطابق با اعمال امتیازات تبدیل ، گزینه ها یا حقوقی که قبلاً توسط شرکت اعطا شده بود.

اینها به عنوان "حقوق پیشگیرانه" شناخته می شوند. با این حال ، این حقوق پیشگیرانه قانونی فقط در صورتی اعمال می شود که مقالات شرکت برای آنها مقرر کند. این که آیا حقوق پیشگیرانه قانونی اعمال می شود یا خیر ، توافق نامه سهامداران معمولاً شامل یک بند است که حقوق پیشگیرانه را به سهامداران موجود اعطا می کند. این بدان معناست که اگر یکی از سهامداران اصلی بخواهد علاقه خود را به شرکت منتقل کند ، باید قبل از ارائه این علاقه به شخص ثالث ، به سهامداران موجود دیگر این گزینه را بدهد.

سهامداران صاحبان یک شرکت هستند و معمولاً آزادند که به هر نحوی که صلاح می‌دانند معامله کنند و سهام خود را واگذار کنند. قانون به رسمیت می‌شناسد که یکی از ویژگی‌های کلیدی «مالکیت» توانایی معامله آزادانه با آن دارایی مربوطه است و بنابراین، هرگونه محدودیت در این توانایی باید صریحاً پیش‌بینی شود. با توجه به این اصل، دادگاه ها در تفسیر احکام حق شفعه در قراردادهای سهامداران یا مواد، دیدگاهی سختگیرانه داشته اند، در نتیجه عبارات رایج در احکام شفعه دارای معانی حقوقی متمایزی هستند. این بدان معنی است که تغییرات سطحی یا کوچک ممکن است اثرات حقوقی قابل توجهی داشته باشد. این یک ملاحظات مهم در هنگام تهیه پیش نویس مقررات حق تقدم است، به ویژه زمانی که آنها پیچیده هستند.

در حقوق، مالکیت را می توان به دو نفع اصلی تقسیم کرد: عنوان حقوقی و منفعت. عنوان حقوقی شامل حق شناسایی به عنوان مالک، حق تملک دارایی و حق اقدام برای اجرای حقوق مالکیت علیه سایر افراد خواهد بود. از سوی دیگر، منفعت، حق بهره مندی از مال و حق اقدام اجرایی علیه دارنده عنوان قانونی در صورت محرومیت از آن منفعت است. هنگام معامله با سهام، سود منفعت شامل حق سود سهام، حق رای در مجامع شرکت و/یا حق انتقال عنوان قانونی سهام در مقطعی در آینده به مالک ذی نفع خواهد بود. بنابراین، یک پیش‌نویس به‌درستی پیش‌نویس شرط حق تقدم در توافق‌نامه سهامداران باید هم به انتقال مالکیت قانونی و هم به انتقال منافع منفعت بپردازد.

چرا این مهم هنگام فکر کردن در مورد حقوق پیشگیرانه مهم است؟حقوق پیشگیرانه راهی برای محافظت از سهامداران در برابر از دست دادن قدرت رأی و نفوذ در تصمیم گیری و محدود کردن توانایی شخص ثالث ناشناخته در شرکت است. به عنوان مثال ، هنگام فکر کردن ، از سناریویی که شخص ثالث در آن شرکت می کند ، وضعیتی را در نظر بگیرید که در آن از اوراق بهادار مانند سهام استفاده می شود ... اغلب به عنوان امنیت یا وثیقه برای بدهی! ممکن است یک شخص مایل به افزایش وجوه به صاحب سهام باشد که به سهام خود در یک شرکت به عنوان امنیت متکی است و هزینه آن سهام را در اختیار دارد. در صورتی که مالک وام خود را به طور پیش فرض و بانک (یا شخص دیگر) انتخاب کند تا امنیت خود را اجرا کند ، یک شرکت ممکن است خود را با یک سهامدار کاملاً جدید پیدا کند. این سهامدار جدید ممکن است چشم انداز متفاوتی برای شرکت داشته باشد تا آنچه که توسط سهامداران موجود به اشتراک گذاشته شده است و حتی ممکن است منابع لازم برای تلاش برای تصرف مشاغل را داشته باشد.

استفاده از سهام به عنوان امنیت برای وام معمولاً نیازی به انتقال فوری عنوان حقوقی نخواهد داشت اما با این وجود ممکن است به انتقال سود سودمند باشد. هنگامی که در دادگاه قرار گرفتند ، مقررات حقوق پیشگیرانه به شدت تفسیر می شود. بنابراین انتقال منافع سودمند باید صریحاً ممنوع یا محدود شود. اگر بند اعطای حقوق پیشگیرانه به طور کلی بیان شود ، احتمالاً این بند ممکن است به حدی تفسیر شود که نقض حقوق مالکیت را محدود کند. نتیجه احتمالی این است که این بند تفسیر می شود تا فقط در انتقال عنوان حقوقی اعمال شود و نه انتقال منافع مفید. تهیه بندهای حقوق پیشگیرانه و سایر مقررات توافق نامه سهامداران با دقت مهم است تا حفره هایی مانند این بسته شوند.